Om misverstanden te voorkomen, dit verhaal gaat niet over het voormalige café De Roskam, dat nu De Hazeburg heet. Het gaat over een café uit het begin van de vorige eeuw dat schuin tegenover de Oude Kerk was gevestigd.
De geschiedenis ervan hangt nauw samen met die van het eerste hulppostkantoor in Ermelo. Dat was gevestigd in het linkerdeel van een pand aan de Putterweg (later genummerd 17), waar postbeambte Gerrit van den Bos woonde. Het rechterdeel was café De Roskam en daar woonde zijn halfzus Hendrikje. Hun vader was ook een Gerrit van den Bos, senior dus, die onder meer de beroepen van tapper en logementhouder had uitgeoefend. De postbeambte was een zoon uit zijn eerste huwelijk. Uit het tweede huwelijk van senior was Hendrikje voortgekomen.
Aan de linkerkant lunchroom ‘Oud-Ermelo’. Daar tegenover stond het café van de familie Van den Bos.
Nogal wat informatie in een paar zinnen
Gerrit jr. werd postbeambte en vertrok naar Putten. Hij trouwde en kwam later met zijn gezin in Ermelo in het huis van zijn ouders wonen. Daar woonden zijn moeder en zus Hendrikje nog. Zij dreven samen het café nadat Gerrit sr. In 1892 was gestorven. In 1908 regelden de erven Van den Bos de nalatenschap van hun vader. Aan Hendrikje en Gerrit jr. gezamenlijk viel het pand aan de Putterweg toe.
Het jaar daarop werd ook het huis tussen hen verdeeld. Waarschijnlijk vanwege de komst van het gezin van Gerrit was het oude logement verbouwd. Er was een scheidingsmuur gebouwd tussen het noordelijk deel dat woning annex hulppostkantoor was en het zuidelijke deel waarin een nieuw café De Roskam was verrezen. Hendrikje trouwde in april 1915 op 45-jarige leeftijd met de iets oudere Bart Koning uit Apeldoorn.
De werktekening die het kadaster maakte van de splitsing van het pand van Gerrit en Hendrikje
De Roskam
De Roskam rond 1908, mogelijk nog net voor de verbouwing
Het café van Hendrikje heette De Roskam, zoals zoveel herbergen en tapperijen. Het zou interessant zijn te weten of de naam was overgenomen van de afgebroken oude herberg op het Weitje. In geen enkel stuk over die oude herberg komt echter een naam voor, dus dat blijft duister. Daar komt bij dat we pas in 1908 de naam De Roskam vermeld zien.
In latere jaren zien we De Roskam soms ook vermeld als hotel en na het huwelijk van Hendrikje ook als Hotel Koning. Dit in ieder geval door de Veluwsche Autodienst die er een stopplaats had. Niet duidelijk is of in De Roskam inderdaad logies mogelijk was.
Twee nichtjes uit de Verenigde Staten waren op familiebezoek. Een van hen poseert met Hendrikje. Beiden poseren in Veluwse klederdracht bij de ingang van De Roskam. Nog net zichtbaar links is een bord met de dienstregeling van de VAD. Zie uitsnede. Op zondag werd niet gereden.
Een uitbesteed kind
We laten bouw- en naamkundige zaken even rusten want er is nog een aspect van het leven van Hendrikje dat aandacht verdient. Zij had nog een oom Willem die naar Nijkerk was vetrokken en daar driemaal weduwnaar is geworden en viermaal gehuwd is geweest. Uit het derde huwelijk was in 1887 een dochter Hendrikje geboren. De moeder, Aaltje van Beek, kwam na een halfjaar te overlijden. Blijkbaar werd het beter geacht Hendrikje uit te besteden bij de broer, schoonzus en nicht in Ermelo. Er waren in het grote gezin van Willem al vier kinderen onder de vier maanden gestorven.
Hendrikje is, naar het zich laat aanzien, liefdevol opgevoed in het gezin van haar oom. In de familie wordt vooral herinnerd dat zij is opgegroeid bij haar nicht, de caféhoudster van De Roskam. Zij leerde voor onderwijzeres en trouwde in 1914 in Nijmegen met Catharinus Houwink, de zoon van Catharina Houwink-Eilerts de Haan, aan wie ook een verhaal gewijd is. Gezien deze verbintenis en verbindingen is het niet zo vreemd dat de erven Houwink het huis van Catharina in het café van Hendrikje lieten veilen. Catharina moet haar echtgenoot op school in Ermelo hebben leren kennen.
Hendrikje van den Bos overleed in 1932, twee jaar na haar echtgenoot Bart Koning. Zoals elders vermeld, wist de Ermeloër Eibert Drost in 1958 zich het café nog te herinneren. Hij liet de naam De Roskam herrijzen, zij het een tweehonderd meter verder richting Putten.
Een wat triest einde
Hendrikje van den Bos overleed in 1936, twee jaar na haar echtgenoot Bart Koning. Het café kreeg een beetje een roemloos einde. Vanwege ergerlijk drankmisbruik in de vergunningsinrichting van de weduwe Koning-van den Bos adviseerde het College van B. & W. in 1932 aan de gemeenteraad om haar vergunning in te trekken. Het pand werd in 1934 voor afbraak geveild. Waar Hendrikje de laatste twee jaren van haar leven heeft doorgebracht, is niet teruggevonden.
Zoals elders vermeld, wist de Ermeloër Gerrit Drost in 1958 zich het café nog te herinneren. Hij liet de naam De Roskam herrijzen, zij het een tweehonderd meter verder richting Putten.
